Alleen in mijn gedachten kan ik wonen.
Nooit vond ik ergens anders onderdak;
voor de eigen haard gevoelde ik nooit een zwak,
een tent werd door den stormwind meegenomen.
Alleen in mijn gedachten kan ik wonen.
Zoolang ik weet dat ik in wildernis,
in steppen, stad en woud dat onderkomen
kan vinden, deert mij geen bekommernis.
Het zal lang duren, maar de tijd zal komen
dat vóór den nacht mij de oude kracht ontbreekt
en tevergeefs om zachte woorden smeekt,
waarmee ‘k welkeer kon bouwen, en de aarde
mij bergen moet en ik mij neerbuig naar de
plek waar mijn graf in ’t donker openbreekt.
Het gedicht dat ik heb gekozen van de twee is 'Woningloze' van J Slauerhoff. Ik koos dit gedicht, omdat het mij veel meer aansprak dan het andere en ik het ook fijner vond om te lezen.
Eerst ging ik opzoek naar vormen van elisie in het gedicht, en de eerste die mij opviel was het gebruik van 'k in plaats van 'ik' in de derde regel van onder af. Hierbij kan je meteen een voorbeeld noemen waarbij de schrijver nog meer elisie had kunnen toepassen, namelijk door de andere keren dat er ik wordt gebruikt, vervangen door 'k. Een ander voorbeeld van elisie is te vinden in de laatste regel van het gedicht waar er 't wordt gebruik in plaats van 'het'. Net als bij het vorige voorbeeld zou ik ook hier de andere keren dat het wordt gebruikt het vervangen met 't om er regelmaat in te houden.
Hierna zocht ik het metrum, maar deze heb ik niet kunnen ontdekken in dit gedicht. Wanneer ik het lees kan ik namelijk geen beklemtoonde lettergrepen vinden die ook nog eens regelmaat hebben en ook niet in de minder beklemtoonde lettergrepen.
Verder moest ik op zoek naar een enjambement, en deze vond ik in regel acht van het gedicht. Het effect dat een enjambement geeft in deze zin is dat er een nadruk wordt gelegd op een bepaald woord. Dat woord is hier 'wildernis'. Het enjambement in deze zin zorgt voor een onderbreking, waardoor de lezer even een soort pauze moet opmerken. Een ander effect dat het met zich meebrengt is dat de laatste woorden sneller moeten worden opgelezen, zodat het gedicht wel zijn ritme behoudt verder. Ditzelfde is ook te vinden in regel elf.
Het rijmschema dat er te vinden is, is:
A B B A
A B A B
A B B C C B
Ook kunnen we voorbeelden van klinkerrijm vinden in het gedicht. Voorbeelden hiervan zijn de eerste en de vierde regel van de eerste strofe. Verder zitten er in dit gedicht ook een paar voorbeelden van klinkerrijm, zoals de eerste en de vierde regel van de eerste strofe en ook in de eerste regel van de tweede strofe. We zien in de eerste strofe omarmend rijm, want de eerste en de vierde regel rijmen op elkaar. Ook zien we dit weer bij de tweede en de derde regel. In de tweede strofe wordt er gebruik gemaakt van gekruist rijm, want regel 1 en 3 rijmen op elkaar, maar ook regel 2 en 4.
Dit gedicht is een sonnet, omdat het bestaat uit 14 regel en, omdat de eerste twee hiervan kwatrijnen zijn. De laatste strofe wijkt wel af van een klassiek
sonnet, maar het gedicht valt er desondanks onder.
Kind van Mei - dichter onbekend
Ik ben een Kind van Mei, een dagdromer, als ik in
het rondkijk, ontwaar ik waarheden, als bloesems blaas
ik ze van bomen, de atomen vormen een waas
van een wanordelijke waarachtigheid waarin
Ik mezelf verlies, waarin ik mezelf niet terug vind,
maar heus, dat geeft niet, want ik draag de onwetendheid
als een vest. Wanneer het lente is, trek ik geheid
het vest weer uit, want ik ben van Mei, een lentekind.
Ik besef me terdege, dat ik ben verwekt in
de apotheose van een zonnige zomer
een broeierig najaar waar zwoele zomerse zin
Wederom overwon, hoewel de liefde lomer
was, en ’t behagen teder ging, maar toch evenmin
geboorte gaf aan een Kind van Mei, een dagdromer.
Soorten halfrijm:
wanordelijke waarachtigheid waarin (alliteratie) ik ze van bomen, de atomen vormen een waas (assonantie)zwoele zomerse zin (alliteratie)
wanordelijke waarachtigheid waarin (alliteratie) ik ze van bomen, de atomen vormen een waas (assonantie)zwoele zomerse zin (alliteratie)
Het rijmschema is ABBA-ABBA-CDC-DCD en en het soort gedicht is een sonnet, want het betaat uit 14 regels bestaande uit 4 strofen waarvan twee kwatrijnen.
Het nummer dat ik heb gekozen om alles wat ik weet over poëzie op toe te passen is Killing Loneliness van HIM. Het is een van mijn favoriete nummers, dat ook nog eens behoorlijk veel beeldspraak bevat.
Killing Loneliness - HIM
Memories, sharp as daggers
Pierce into the flesh of today
Suicide of love took away all that matters
And buried the remains in an unmarked grave in your heart
With the venomous kiss you gave me
I'm killing loneliness (Killing loneliness)
With the warmth of your arms you saved me,
Oh, I'm killing loneliness with you
I'm killing loneliness that turned my heart into a tomb
I'm killing loneliness
Nailed to the cross, together
As solitude begs us to stay
Disappear in the lie forever
And denounce the power of death over our souls and
secret words are said to start a war
secret words are said to start a war
With the venomous kiss you gave me
I'm killing loneliness (Killing loneliness)
With the warmth of your arms you saved me,
Oh, I'm killing loneliness with you
I'm killing loneliness that turned my heart into a tomb
I'm killing loneliness
Killing loneliness
With the venomous kiss you gave me
I'm killing loneliness (Killing loneliness)
With the warmth of your arms you saved me
Het rijmschema dat in dit nummer gebruikt wordt, is:
A-B-A-C
A-B-A-C-C-B
A-B-A-C
A-B-A-C-C-B
A-B-A-C-C-B
Het is dus te zien dat er niet gebruik wordt gemaakt van een klassiek rijmschema, maar het meer draait om hoe de woorden vallen op de melodie. Wel wordt er gebruikt gemaakt van vol en halfrijm, steeds aan het einde van de eerste en derde regel van elk vers. Een voorbeeld van halfrijm is 'away all that matters', waarin er gebruik wordt gemaakt van assonantie. Een voorbeeld van alliteratie is het herhalende stuk 'killing loneliness', wat tevens ook een stijlfiguur is, namelijk een herhaling.
Ook wordt er veel gebruik gemaakt van metaforen. Er zit er al meteen een in de titel van het nummer, namelijk 'killing loneliness'. Dit is een personificatie, want je kan natuurlijk niet daadwerkelijk de eenzaamheid doden. Een ander voorbeeld van personificatie in dit nummer is 'the flesh of today'. Verder is het stuk 'memories, sharp as daggers', ook een als-vergelijking. Verder vond ik ook nog een metafoor, namelijk: 'venomous kiss'. Hij vergelijkt hier een kus met vergif. Een andere metafoor is wanneer er wordt gezongen dat zijn hart tot een graf gemaakt is en ook suicide of love staat voor liefdesverdriet en een gebroken hart.
Wanneer je de tekst leest gaat dit nummer over hoe hij de pijn van een gebroken hart probeert te 'vergeten' door middel van een nieuwe liefde. Verder gaat het ook over hoe het het de pijn niet heelt, maar alleen tijdelijk verzacht. De echte betekenis en verklaring voor dit nummer is dat het geschreven is voor een vriend van de leadzanger die verslaafd was aan heroïne en verklaarde dat het zijn pijn en eenzaamheid verzachtte.
